Voor het eerste sinds de competitieouverture op 7 september 2013 tegen SEH (5-1) staat Hoevelaken dit seizoen niet meer op de (soms gedeelde) eerste plaats van de ranglijst. Na de thuisnederlaag tegen Terschuurse Boys, na vorige week de tweede op rij, is Hoevelaken ‘met stip’ gezakt naar de derde positie.
Als nieuwe koploper kwam Terschuurse Boys als winnaar uit het weekend. Zeewolde, op 3 mei de tegenstander van Hoevelaken op Kleinhoven, is Hoevelaken voorbijgestreefd.
Twee clubs op fietsafstand van elkaar, beiden met 43 punten schouder aan schouder bovenaan de ranglijst, een heerlijk voorjaarszonnetje en vier zijden rondom het speelveld bezet met mensen met rood-witte en rood-zwarte voetbalharten: een mooier voetbalaffiche kan een voetballiefhebber zich nauwelijks voorstellen. Toch werd de wedstrijd tussen Hoevelaken en Terschuurse Boys niet voor iedereen een voetbalfeest. De rood-zwarten, spelend in het geel, stapten zonder zelf groots te voetballen met een 2-1 overwinning van het veld. De rood-witten, die na de winterstop een aanmerkelijk mindere fase doormaken dan in de seizoensperiode 2013, speelden zonder het heilige vuur van een ploeg die kampioen zou willen worden. De omgekeerde derby zoals eerder dit seizoen in Terschuur, met twaalf gele kaarten waarvan er twee werden omgezet in rood, was van het andere uiterste, maar iets meer van daar tussenin had voor Hoevelaken geen kwaad gekund.
Hoevelaken startte de wedstrijd met een vaker beoefend stramien: zelf inzakken, de tegenstander laten komen en hopen op de counter. Het optische veldoverwicht was dan ook voor Terschuurse Boys, dat met iets meer lijn speelde dan Hoevelaken. De thuisploeg probeerde het vooral met lange ballen, maar daaruit kon Hoevelaken nauwelijks gevaarlijk worden. Het was dan ook niet echt een verrassing, dat Terschuurse Boys na ruim een half uur spelen de score kon openen. Een eerste inzet werd door Sjoerd Kloppenburg nog gedeeltelijk verwerkt, maar vervolgens gaf de Hoevelakense defensie Terschuur alle mogelijkheden om net zo lang op doel te schieten totdat Rudie Overeem uiteindelijk de bal in de touwen schoot.
De kansen die Hoevelaken afdwong kwamen via hoekschoppen. Alhoewel, kansen mocht je die corners nu ook weer niet noemen. De ballen vanaf de hoekvlag werden afgelopen zaterdag dermate slecht genomen, dat er meer balverlies dan gevaar uit voortkwam.
Net als vorige week tegen Zwart-Wit begon de tweede helft voor Hoevelaken met een meevaller. De Terschuurse verdediger Maarten Spanjaart kreeg na tien minuten in het eigen strafschopgebied de bal tegen de hand, waardoor de bal op de stip ging. Het buitenkansje was aan Ruud Kassenaar wel weer besteed en de benutte strafschop werd door de Hoevelakense ploeg gevierd, alsof het kampioenschap al was binnengehaald. Er bleken echter nog veertig minuten (inclusief de extra tijd) en dat leek Hoevelaken zich minder te beseffen. Onwil zal het niet geweest zijn, maar van ‘de dood of de gladiolen’ was weinig te merken. Hoevelaken speelde met weinig flair en wist in de tweede doorgang geen enkele doelrijpe kans te creëren. Ook vrije trappen op aantrekkelijke afstanden van het doel leverden geen gevaar op en toen doelman Sjoerd Kloppenburg de bal uit zijn handen liet vallen met de Terschuurse goaltjesdief Lopes Magalhaes in zijn nabijheid, was de wedstrijd vier minuten na de benutte strafschop al bijna gespeeld. Met John Kok voor Joeri van den Hoeven kwam er wel wat meer vuur in het spel, maar onvoldoende om het tij te keren. Ook met Sven van den Heuvel voor Jan Weyn kon de knop niet worden omgezet. Hoevelaken mag de wonden likken en hard hopen, dat het de lijn naar boven weer enigszins terugvindt. Bij een kampioenschap van Terschuurse Boys, Zeewolde of eventueel zelfs DSV ’61 is Hoevelaken veroordeeld tot het spelen van nacompetitie en de statistieken wijzen uit, dat het de eerste periodekampioen het minst vaak lukt, om alsnog promotie af te dwingen.
Volgende week reist Hoevelaken naar EFC ’58, een ploeg waartegen de punten voor Hoevelaken meestal ook niet voor het oprapen liggen. Daarna op 3 mei de ‘clash’ tegen Zeewolde, om op 10 mei de reguliere competitie af te sluiten in en tegen Elspeet. Dan zal definitief vast staan, of er een feestavond komt, of een voetbaltoetje.
bijdrage van Robert Kreuning
