Hoevelaken en tegenstanders die tegen degradatie strijden, het lijkt geen gelukkige combinatie in het prille begin van de lente.
Liet Hoevelaken zich vorige week op Sportpark Olympus in Amersfoort al VOP-pen door hekkensluiter VOP, afgelopen zaterdag haalde de nummer twaalf op de ranglijst, Zeewolde, hun broodnodige punten op in Hoevelaken.
Hoevelaken begon de wedstrijd tegen Zeewolde zoals het was geëindigd tegen VOP: met achter de feiten aanlopen. Na 3.33 minuten verscheen de eerste treffer al op het scorebord en die was niet voor Hoevelaken. Na niet al te sterk verdedigingswerk mocht doelman Sjoerd Kloppenburg al vissen, terwijl de wedstrijd nog nauwelijks fatsoenlijk op gang was gekomen. Hoevelaken kon al vanaf de beginfase in de achtervolging, al voor de vierde keer op rij, maar daar waar tegen BAS en Terschuurse Boys de schade nog kon worden hersteld in een resultaat, wist de thuisploeg zaterdag voor de tweede achtereenvolgende keer de zaken niet recht te zetten. De drie punten achterstand op de nummer twee, die twee weken geleden nog zo hoopvol leken, zijn inmiddels opgelopen tot negen in te halen punten en daarmee lijkt een nacompetitieplaats verkeken. Vooral ook, omdat na een goede start in de derde periode ook daarin de kans op een goed resultaat lijkt te zijn verkeken.
Hoevelaken kwam tegen Zeewolde dus al snel op achterstand. Niet iets om direct van wakker te liggen, want zoals gemeld heeft Hoevelaken met strijd en een vleugje passie in eerdere wedstrijden deze tegenslagen weten weg te poetsen. Ook nu ging Hoevelaken volop in de aanval, maar omdat in de eerste helft vrijwel alle spelers onder hun gebruikelijke niveau speelden, Zeewolde harder streed om de bal dan de gastheren en ook het veld voornamelijk geschikt was om aardappels te telen, had Hoevelaken in de eerste helft aanvallend weinig in te brengen. Michel van de Bunt deed met een kopbal een poging de stand gelijk te trekken, maar de doelman uit de polder ranselde de bal uit de bovenhoek. Ook Patrick Kloppenburg kwam oog in oog te staan met de doelman van Zeewolde, maar ook hij kreeg de bal niet tussen de palen. Hoevelaken legde het hoofd niet in de schoot, maar de diep aangespeelde ballen, die vaak goed aankwamen, stuiterden ver van de schoen van de aannemer, zodat een mogelijk gevaarlijke aanval al in de kiem werd gesmoord.
Na de thee was er voor Hoevelaken slechts één opdracht: volle vaart vooruit. Hoevelaken drukte Zeewolde ver op eigen helft terug en kreeg in het eerste kwartier diverse goede mogelijkheden om op gelijke hoogte te komen. De bal wilde echter niet in het doel. Geen paniek, zo was de schijn, want Zeewolde leek al na een kwartier in de tweede helft moegestreden. Echter, de gasten bleken dappere strijders en kwamen in de 62e minuut geheel tegen de verhouding in op 0-2 door een schot van afstand. Voor trainer Harry Oussoren was dit het sein, om nog meer op de aanval te spelen. Vrije verdediger Simon de Boer werd opgeofferd ten faveure van aanvaller Edwin Duijst, die drie minuten nodig had, om de aansluitingstreffer te verzorgen. Topscorer Ruud Kassenaar wist onverwacht alleen voor de doelman van Zeewolde op de duiken, maar de sluitpost wist redding te brengen. Edwin Duijst was ter plaatse om de bal over de doellijn te werken.
Met nog ruim een kwartier te spelen was de spanning weer terug en was het voor Hoevelaken opnieuw pompen of verzuipen. Met lange ballen vooruit werd de defensie van Zeewolde getest, met de beste mogelijkheid voor Ramon Geijtenbeek. Vanaf een meter of twaalf kon de spits van Hoevelaken vrij uithalen, maar poeierde de bal over het clubhuis.
Zoals een groot deel van de wedstrijd hing een doelpunt in de lucht, maar uit alles bleek, dat Zeewolde naar Hoevelaken was gekomen voor een goed resultaat. Dat kwam er voor de gasten ook, toen twee minuten voor het verstrijken van de officiële speeltijd een counter over veel schijven succesvol werd afgerond: 1-3. In de laatste minuut kwam Hoevelaken toch nog terug, nadat Ruud Kassenaar met het hoofd een perfecte voorzet van Patrick Kloppenburg doeltreffend afrondde en opnieuw de spanning terug bracht. Via Ramon Geijtenbeek leek Hoevelaken nog op gelijke hoogte te komen, maar hij kon zijn hoofd niet voldoende tegen de bal zetten op in te knikken en kopte de bal over.
Strijdend ten onder, mag de eindconclusie zijn, maar de haven lijkt voor het seizoen 2016-2017 wel uit zicht. Of Houdini moet nog in Hoevelaken verschijnen.
bijdrage van Robert Kreuning
