Verhoale in et veluws dialect: Dreuge zoemers

Loate we eerst effe in de hof kieke zei'je m'n ouwers vaak as d'r volk kwam

Dan kozze ze groos de boontjes, sloa en bloemkoole loate zien en de bloemetuin van moeder.

Zo ging dat vrogger op de Veluwe, en messchien nog wel?

Mar, as de boer nie klaagt...

Kwam je in een dreuge zoemer bie oens thuus zei moeder: Moet je noe toch es in de hof kieke, alles verdreugd, en in een natte zoemer: alles verrot.

En wuullie he'n toch al van die noare groend.

Dat was zo, d'r mos iezeg e'mest worre wou de boel een beetje greu'je dat je hoast verboasd was dat d'r nog zoveul van die noare groend of kwam.

Et ging allemoal niet vanzelf mar op de één of andere menier kwam d'r altied weer genog uut de hof um de heele zoemer van te eten en de wienter deur te komme.

Minse kwaame grêêg zomar an'weije, veural op mooie noajoarsdaage.

Dan sting moeder andievie te wasse en dan heurde je: verrasjelieke, doar hei'je Cor en Gar

Mar gien nood, d'r wier altied tied veur e'maakt en de meeste minse ginge doarnoa op huus an met wat varse greuntes en een bos bloeme.

Al met al kwam et dus altied weer goed en keek moeder trots noar heur weckpotte met allerlei soorte greuntes, gedreugde appeltsjes en een poar keulse potte met inmaak.

Loat noe de wienter mar komme...