Verhoale in et Veluws dialect: Appel
As ze vrogger vreuge woar ik vandoan kwam zei ik meestal: uut Niekark, en eigelek is dat ok zo, mar dan een buurtschap van Niekark,
Appel dus, dat ligt in de driehoek Niekark, Barneveld en Voorthuuzen zêêg ik d'r teegewooreg bie, van Barneveld he'n de meeste minse wel e'eheurd vanweege de kiepe of eiere.
Appel hoort wat gemeente betreft bie Niekark
D'r was een tied dat op de vraag woar ik vandoankwam, liever e'zeijd had: Vancouver, Hong Kong of New York, mar ik had et achterof toch mar e'troffe dat ik in Appel op e'greujd bin.
Herinner me prachtege zoemers en strenge wienters mar dat zal ieder kiend wel he'n of meschien waare de seizoene ok duudeleker dan teegeworeg mar ik weet dat we over de manshooge heg in de tuin konde loopen, zo hoog was de sneeuw in die wienter an beide kante van de heg op e'steuve. Dat was de wienter van 1962 op 1963
De zoemers waare volge's mien ok "echter", zonneg en warm met soms een oenweersbuu, en die was vaak al net zo hefteg as de mooie dag die d'r an veurof ging.
Kwam de buu uut de richting van Voorthuuze kon je reekene op zwoar weer zoals de ouwe minse dat neumde.
Dan kreeg je de volle laag wat overdag al angstanjagend genog was, mar 's nachts heelemoal. Enorme felle bliksumschichtte en oengeheurd heftege oenweersknalle.
Dan lag je lekker te slaape, wan je ouwers lette wel op, mar as die d'r eige zorge ginge maake mozze de kiendere ok uut bed: as et insloat krieg ik juullie nooit op tied beneede want dan fikt de heele zooi in een ummezien of met dat riete dak en die hooibarge achter et huus.
Dan stond je te bibbere in de geut bie voader en moeder, moeder met een zakketas met weerde pepiere zoas de verzekerigspolis, de spoarbankboekjes en de koopakte van et huus enz.
Ik denk achterof dat et veul hefteger leek dan in de stad, wuullie ha'n in de vuufteger en zesteger joare gien stroat lanteerns, alleen een buutelamp boove de deeldeur, je keek diep in et oengeleufelek doenker.
We mozze wachte tot de buu veer genog weg was um weer veileg noar bed te goan, en kwam die buu trug dan hield de Amersfoortse barg 'm teege of de zee (IJselmeer) nam de buu niet an.
Was et gerommel eindelek over mochte we weer goan slaape.
As we de volgende marge loddereg an et oentbijt zaate vertelde moeder vaak etzelfde verhoal hoe dat vrogger ging, en vrogger was niet de vuufteger joare van de veurege eeuw woar boovestoand verhoaltje over goat, mar begin negetienhoenderd.
Moeder vertelde et of ze d'r zelf bie e'weest was en noemde et : In de brand /Uut de brand.
As d'r in die tied minse waare met zwoare geldzorge en leek de toekomst te zwart um doar op een andrere menier uut te komme, ginge ze bie zwoar weer buurte met een strooboal boove een brandende peterolielamp. In de loop van de avond brandde de armeuige rietgedekte keet dan tot de groend toe of ,en umdat ze in die tied nog niet zo goed konde uutzeuke hoe dat e'komme was keerde de verzeekering uut.
bijdrage van Ap uut Appel
Columnisten hebben de vrijheid hun mening te geven en hoeven zich niet te houden aan de journalistieke regels voor objectiviteit.
