Net verhuisd en nu al kriegel van alle opdringerige bedrijfjes. Verhuisbedrijven, glazenwassers, telefonie, geloof, hoveniers… Daar wil ik vanaf.
We hebben na ontvangst van de sleutel van ons nieuwe huis, meteen bij de gemeente een ‘JA-NEE’-sticker gehaald om ongewenste post te weren: al die reclame, reclame en nog eens reclame. Dat lukt nu aardig gelukkig. Maar al die verkopers… Irritatie bij heel veel burgers heb ik al in de gaten.
Agressieve verkoop
Op het moment dat je zo agressief moet verkopen is er toch iets mis? Zelf een ondernemer, snap ik heel goed dat klanten hebben belangrijk is voor de continuïteit van je bedrijf, maar op deze manier? Ik geloof er niet in! Ten eerste omdat je dan blijkbaar te veel tijd hebt om dat te doen, ten tweede omdat mensen je niet weten te vinden en je dus maar langs alle deuren gaat. Neem nou een hovenier die aanbelt en wel even met je wil koffiedrinken. Wat?! Heeft hij daar tijd voor? In deze periode waarin iedereen weer lekker aan het tuinieren gaat? Is er dan iets mis met zijn werk, dat hij nu geen klanten heeft, geen goede referenties, geen ambassadeurs? En als je aan de deur verkoopt, hoeveel mensen zijn dan echt blij je te ontmoeten daar? Of nemen ze je producten af voor een keer om van je af te zijn? Ook geen ambassadeurs dus. Nee dat aan de deuren leuren is zo lekker effectief… maar val mij er niet mee lastig. Of nog erger; van die vertegenwoordigers die zich eerst voorstellen aan de deur en je een hand geven. Beleefd bedacht misschien, maar gruwelijk opdringerig uitgevoerd. Ze treden daarmee volledig binnen jouw ruimte, jouw territorium en die opdringerigheid doet mijn nekharen rijzen.
Collectanten
Het is een heel ander verhaal met collectanten, vind ik. Zij krijgen bij mij aan de deur altijd wat voor de moeite van het langs de deuren gaan. Allemaal vrijwilligers die in hun omgeving iets meemaken (ziekte bijvoorbeeld) waardoor ze langs deuren gaan om te collecteren. Voor onderzoek naar ziektes, voor een initiatief in de buurt, voor inzamelen kleding of lege flessen voor een project op school. helemaal leuk. Ideële doelstelling prima. Maar geen commercieel gedoe graag.
Sticker!
Voor die irritante verkopers aan de telefoon, die altijd rond etenstijd bellen – want dan ben je thuis – is iets te doen. Het BEL-ME-NIET-register. Voor reclamepost is wat te organiseren: de welbekende sticker met JA-NEE of NEE-NEE op de brievenbus. Maar hoe weren we nu die te vrolijke en opdringerige types aan de deur, terwijl je net zit te eten of de kids op bed doet? Kunnen we daar nu niet ook een sticker voor verzinnen? Aan de deur wordt niet verkocht? Of een meer ludieke kreet… Misschien dat een Jabbertje Sticker zou werken, Vriendelijk en toch raak! Ik ben vóór.
Over Monique van Rooyen
Monique is eigenaar van MOVARO proces|communicatie|advies en houdt zich bezig met belevingscommunicatie. Ze is een snelle en creatieve denker die in de analyse niet om de hete brij heen draait, in de oplossingen energie creëert en bij de implementatie de vaart er in houdt. Betrek Monique bij een project of proces en er ontstaat gegarandeerd beweging. Haar motto: echt effect door beleving!
LAAKBAAR
Vier columnisten midden in het werkgebied van nijkerk.nieuws.nl ontmoeten Nijkerk, Nijkerkerveen en Hoevelaken. Elke week een nieuwe column waarin je kunt lezen wat Iris Nieuwenhuis, Marcelle Warringa, Monique van Rooyen – Staal en Wendy Traa bezig houdt.
Elke maandag een nieuwe column online.
