De Nepalblog over de nare berichtgeving over weeshuistoerisme en misbruik

Foto:

Deze keer weer de beurt aan mij, Ingrid, om een blog te schrijven.

Alweer mijn laatste blog voordat we naar Nepal vertrekken 16 maart.

Nog maar 7 maanden geleden officieel gestart met z’n drieën en nu met z’n zessen al zoveel bereikt! Er zijn honderden kilo’s kleding naar Nepal verstuurd en tientallen wasbare luiers. Ons ultieme doel is een goede tweedehands auto voor the Children’s Home en die gaat er waarschijnlijk ook écht komen nu. Als we in Bhaisepati zijn willen we ook kijken of het mogelijk is om te zorgen dat de kinderen wat vaker vers fruit en groenten gaan krijgen. Dat moet natuurlijk wel in overleg met Saru (de directrice van the Children’s Home). Zij heeft daar de leiding en wij nemen hier natuurlijk geen beslissingen zonder overleg met haar. Zij weet ook het best waar we een goede overeenkomst met een lokale fruithandelaar kunnen krijgen.

Dit is één van de redenen waarom ik het zo belangrijk vind om vanuit Nederland samen te werken met een goede organisatie in Nepal. Niet wij hebben de regie in handen maar we doen alles samen én in overleg. Wie kent het land en de inwoners nu beter dan zij?

Voor ons is het ook erg belangrijk dat de twee opvanghuizen door de Nepalese overheid onder strenge controle staan. Al tientallen jaren voldoen ze aan alle eisen. De afgelopen week zijn er weer diverse berichten in de media geweest over weeshuistoerisme (voluntourism) en misbruik door zogenaamde hulpverleners vanuit het rijke westen in een arm land als Nepal, waar de bevolking door honger en armoede zó kwetsbaar is voor zulke uitbuiting. De kinderen in onze opvanghuizen worden getraind om uitbuiting en misbruik te herkennen én te melden.

Doordat de huizen onder streng toezicht staan weten wij zéker dat weeshuistoerisme en misbruik hier niet aan de orde zijn. De kinderen in “onze” huizen zijn ook niet kwetsbaar en onthecht (ondanks de verschrikkelijke en schrijnende verhalen van hun achtergrond) omdat ze in the Children’s Home een goede, veilige en stevige basis meekrijgen.

Het zijn juist héle blije, sterke en stoere meiden en jongens die het leuk vinden om vrijwilligers te verwelkomen. Ze zien dit als een kans en uitdaging om te leren van andere mensen en culturen. Wat ook prima gaat omdat ze natuurlijk Engels spreken. Ik heb met Saru en mr. Tamata gesproken over weeshuistoerisme/voluntourism en misbruik. Hun reacties kan je in de afbeeldingen lezen.

Vooral Saru trekt zich persoonlijk al deze negatieve berichten in de media bij ons over tehuizen in Azië en Afrika aan. Onze huizen hebben al tientallen jaren een degelijk en sterk beleid in de opvangprojecten en zouden graag zien dat dit ook eens wordt belicht in de media hier.

Tot slot: al jullie reacties, steun en hulp aan de stichting betekent zoveel voor ons én voor de IndiraNepal kinderen! Nog 1 ding… We zijn op zoek naar springtouwen om mee te nemen naar Nepal. Wie heeft er nog een springtouw over en doet er niets mee? Stuur ons een berichtje via [email protected].

 

Over “De Indira Zes in actie voor Nepal”

Zes Nijkerkse dames vertrekken in maart naar Bhaisepati (Nepal) naar een van de opvanghuizen,  die Stichting Indira Nepal steunt. Ze gaan helpen met de kinderen, klussen doen en een mooie muurschildering maken in de speelkamer. De reis- en verblijfskosten betalen zij uiteraard zelf. Maar voor een paar (broodnodige) cadeaus voor de kinderen is extra geld nodig.

Vandaar diverse acties! Elke week een blog van een van de dames over de acties en de reis.

Wil je ook een steentje bijdragen en helpen? Doneer dan via

 

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen