Verhoale in et Veluws dialect: Een eigen stekje
Ze wou iezeg grêêg op d'r eige blieve woene mar ze was ruum in de tacheteg de kiendere vunne et niks
Veuls te gevoarlek, en ze versmeerde ok heelemoal, dus mos d'r road e'schaft worre.
En noar lang en breed e'proat te he'n ha'n ze dan mar besleute dat d'r hulp mos komme, iemand in de buurt die de boel een beetje in de goate hiel, en, dat alles mar es op'efrist mos worre, en niet een beetje mar hoenderd percent goed.
Alles overnieuw varve, witte en behange...
En dat had ik e afgeloope weeke e'doan en was zowat kloar.
De warkster die ze e'vunnen ha'n was een poteg mins die van ouwerwets anpakke wis en al begos te ruume toe ik de leste boane behang d'r nog nie ees op had zitte, oendertusse roepend: "Dat sjoonmaake is nie zo arg, mar dat weeran warke" da's zon gedoe.
Ik wis nie krek wat ze bedoelde mar begreep d'r uut dat ze et schoonmaake op zich nie zo arg vun mar um et doarnoa allemoal weer op de goeie plek te kriege, doar zat et um in.
Oendertusse kwam d'r ok een van de kiendere met wat varse nep-plante anzette veur moeders schoone huusje.
Wat vien je d'r van? vreug ze
Ja, netjes en handeg, mar je blieft altied zien (veural toe d'r tied) dat et niet echt is, al begriep ik best dat et veur ouwe minse makkelijk is, ze hoeve gien woater en dat scheelt een hoop geknoei.
Wuullie zien dat wel, mar die ouwe minse niet, die doar stoat he'k veureg joar mee e'brocht, die is half koal e'plukt.
Al die ouwe wieve die met moe komme koarte wouwe d'r stekjes van he'n, en of moeder et expres doet of niet, ze zeit steeds, ja hoar, knip d'r mar een stekje of.
bijdrage van Ap uut Appel
