Hellas = plezierig met elkaar bewegen en sporten staat voorop

Gymnastiekvereniging Hellas uit Hoevelaken heeft zaterdag 5 oktober uit handen van sportwethouder Audrey Rohen een cheque van 700 euro mogen ontvangen.

De vereniging bestaat 70 jaar.

Voorzitter Quinten van Katwijk nam de cheque in ontvangst. Hij was verguld met het geldbedrag en ook over de grote belangstelling die de gymnastiekvereniging ten deel viel.

Hellas is een vereniging voor de breedtesport, waarbij niet de prestaties op de voorgrond staan maar het plezierig met elkaar bewegen en sporten, aldus Van Katwijk. "Het gaat om veel meer dan alleen sporten, het gaat ook om het ontwikkelen van je persoonlijkheid, van zelfvertrouwen en het ontdekken van talenten. Bij Hellas ontdekken mensen wat ze kunnen, wat ze eng of spannend vinden en daar mee om te gaan. Bij turnen ontdekken mensen wat ze kunnen, wat ze eng sof spannend vinden en dar mee om te gaan.

Bij dansen gaat het meer om creativiteit, dingen los kunnen late en op te gaan in een groep, het gevoel van flow." Na de overhandiging van de cheque konden de belangstellenden genieten van een fototentoonstelling en een gezellige barbecue.

Ria van Rootselaar (82) was er vanaf het begin bij en was lang actief binnen Hellas en blikt terug: "Er was in Hoelaken in die tijd niet zo veel te beleven. We hadden een fanfarekorps, een schietvereniging en we hadden een zangvereniging. En achter park Weldam was nog een tennisbaantje, dat voornamelijk door particulieren uit die buurt en aanverwante kennissen werd gebruikt. In het verleden hadden we natuurlijk wel gymnastiekvereniging Excelsior maar die was vlak na de Tweede Wereldoorlog opgeheven. We vonden dat er echt weer een gymnastiekvereniging moest komen. De eerste gymnastiekleraar was volgens mij de heer Van Koot."

Toen de gymnastiekvereniging Hellas in 1954 werd opgericht telde Hoevelaken ruim 1800 inwoners. De nieuwe opgerichte vereniging groeide snel. Al gauw telde de vereniging honderden leden. Van elk gezin was bijna wel iemand lid van de gymnastiekvereniging.

Ria vanRootselaar: "Het was een grote club. We oefenden indertijd in het oude verenigingsgebouw aan de Stoutenburgerlaan. Het was echt een verenigingsgebouw. Er lag gewoon een houten vloer, wat wel link was want soms kwamen er splinters van af. Later is er wel een soort van linoleumvloer in gelegd. We hebben op het podium uitvoeringen gegeven maar ook in de zaal als we de ruimte nodig hadden. Het publiek zat dan op het podium. Voor uitvoeringen was het zaaltje eigenlijk veel te klein. Alles zat dan vol met kinderen en het was soms echt een puinhoop. Het was in het begin wel moeilijk om mannen lid van de vereniging te krijgen. Er waren vooral veel vrouwen lid van de gymnastiekclub. Kinderen waren er natuurlijk wel veel, zowel jongens als meisjes."

Ze vervolgt "Iedereen kende er iedereen. Het was gezellig maar er werd toch ook goed gesport. Onderling werden er bijvoorbeeld wedstrijden gehouden op de ringen, op de lange mat, op de brug en op het paard. Voor je prestatie kreeg je dan punten. Deze punten werden opgeteld en op een lijst gezet wat tegelijkertijd je diploma was. Uiteindelijk kreeg iedereen een diploma, waarop ook werd vermeld hoeveelste je geworden was. Als het 's zomers erg warm was dan gingen de deuren aan de zijkant van het oude verenigingsgebouw open, vervolgens moest er over een slootje gesprongen worden en werd er in het weiland gymnastiekles gegeven."